Η πληροφορία ότι το Υπουργείο Γεωργίας είχε εκδώσει άδειες για την ουσιαστικά ανεξέλεγκτη συλλογή ζώων από την άγρια πανίδα της Ελλάδας προκάλεσε έκπληξη ανάμικτη με αγανάκτηση. Πέρα από την προφανή ζημιά που θα προκαλείτο στην άγρια πανίδα, θεωρήθηκαν απαράδεκτα

• η ελαφρότητα με την οποία ο κατεξοχήν φορέας προστασίας των ειδών καταπάτησε την εθνική και κοινοτική νομοθεσία,
  
• η αδιαφορία των αρμοδίων για τα επιστημονικά στοιχεία αλλά και τη γνώμη της επιστημονικής επιτροπή CITES που το ίδιο έχει συστήσει,
  
• το σκεπτικό του ότι η άγρια πανίδα είναι «ιδιοκτησίας δημοσίου» και συνεπώς μπορούμε να την αποτιμήσομε και να την πουλάμε.
  

Οι συντονισμένες προσπάθειες πολλών οργανώσεων (ΑΡΧΕΛΩΝ, Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης ¶γριων Ζώων και Πουλιών, Ινστιτούτο Θαλάσσιας Έρευνας Αιγαίου, MEDASSET, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, WWF Ελλάς) οδήγησαν σε μια αλυσίδα αντιδράσεων: δημοσιεύματα στον τύπο, καταγγελίες της ΕΛΕΡΠΕ και της ΕΟΕ στην ΕΕ, ερωτήσεις από τον βουλευτή του ΣΥΝ κ. Λαφαζάνη και την ευρωβουλευτή κ. Lambert των Πράσινων στα αντίστοιχα κοινοβούλια και κατέληξαν στην ανάκληση τριών αδειών. Η προσωρινή αυτή νίκη δεν επιτρέπει εφησυχασμό, αφού το Υπουργείο Γεωργίας:

• παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις μας, ποτέ δεν γνωστοποίησε πόσες άδειες έχουν δοθεί συνολικά και σε ποιους (αν και ήδη διαθέτομε στοιχεία για τουλάχιστον δύο ακόμη παράνομες άδειες συλλογών)
  
• στην απόφαση ανάκλησης των αδειών δεν προβλέπει τίποτα για τα ήδη συλληφθέντα ζώα.
  
• δεν έχει γνωστοποιήσει το σκεπτικό έκδοσης των αδειών, ούτε κινήθηκε για τον έλεγχο των υπαλλήλων που ήταν υπεύθυνοι για την έκδοση των παράνομων αυτών αδειών.
  
• δια στόματος του αρμόδιου υφυπουργού έδωσε ψευδή στοιχεία σε ερώτηση βουλευτή (ανεξαρτήτως αν αυτό έγινε εκούσια, ή λόγω κακής πληροφόρησης από τους υφιστάμενούς του) μη σεβόμενος ούτε τον ίδιο, ούτε το θεσμό, ούτε, πολύ περισσότερο, τον ελληνικό λαό που ο βουλευτής εκπροσωπούσε .
  

Όλα τα παραπάνω δεν παρέχουν καμία εγγύηση για το μέλλον της άγριας πανίδας της Ελλάδας. Αντιθέτως γεννούν το ερώτημα του τίτλου, τόσο για την άγρια πανίδα όσο και για αυτούς που την «προστατεύουν».