Η θρυλική εξάδα των πουλιών που φωλιάζουν στις νησίδες συμπληρώνεται με ένα είδος που δεν είναι θαλασσοπούλι. Ο Μαυροπετρίτης φωλιάζει κατά αποικίες στις μικρές νησίδες (ή και σε απότομες βραχώδεις ακτές) και κάθε πρωί ξεκινάει και ανοίγεται στο πέλαγος για να τραφεί και να φέρει τροφή στα μικρά. Μόνο που δεν τρέφεται στη θάλασσα αλλά…. πάνω από αυτή. Ο Μαυροπετρίτης είναι το μόνο αρπακτικό στον κόσμο που έχει ειδικευτεί να κυνηγά αποκλειστικά μεταναστευτικά πουλιά πάνω από τη θάλασσα.

Στήνει ενέδρα σε περιοχές όπου δεν υπάρχει στεριά για να καταφύγουν τα μικροπούλια. Αν υπάρχει στεριά, τα μικροπούλια θα έχουν ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια της ημέρας (ταξιδεύουν τη νύχτα) και τα γεράκια δεν θα μπορούν να τα πιάσουν.

Για αυτό το λόγο ο Μαυροπετρίτης επιλέγει νησίδες και μάλιστα απομονωμένες ώστε να βρίσκεται κοντά στην ανοιχτή θάλασσα όπου θα κυνηγά. Πράγματι, οι μεγαλύτερες αποικίες Μαυροπετρίτη βρίσκονται πάντα σε περιοχές με ανοιχτή θάλασσα (Βόρεια Κρήτη, Μυρτώο, Ανατολικές Κυκλάδες, Βόρεια Δωδεκάνησα, Σποράδες κλπ.). Σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλά νησιά (π.χ. στο κέντρο των Κυκλάδων) ή κοντά στην ηπειρωτική ακτή δεν υπάρχουν πολλοί Μαυροπετρίτες γιατί εκεί έχουν λίγες πιθανότητες να αιφνιδιάσουν τα θηράματά τους πάνω από το νερό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Τουρκία, που διαθέτει δεκάδες μικρές νησίδες κατά μήκος των ακτών της Μικράς Ασίας, δεν φωλιάζουν Μαυροπετρίτες αφού αυτές οι νησίδες βρίσκονται πολύ κοντά στη στεριά.

Ο Μαυροπετρίτης, Βαρβάκι όπως το λένε σε πολλά νησιά, φωλιάζει σχεδόν αποκλειστικά στη Μεσόγειο (με λίγες ακόμη αποικίες στην ακτή του Μαρόκου στον Ατλαντικό και στα Κανάρια νησιά) και ο πληθυσμός του εκτιμάται σε περίπου 6.000 ζευγάρια. Σχεδόν το 75% του πληθυσμού του φωλιάζει στην Ελλάδα και η χώρα μας αποτελεί απλά το πολυτιμότερο καταφύγιο για αυτόν. Διαθέτει αμέτρητες νησίδες και ένα ατελείωτο ρεύμα με μεταναστευτικά πουλιά.

Για να μπορεί να εκμεταλλευτεί τα μεταναστευτικά πουλιά ως πηγή τροφής, ο Μαυροπετρίτης φωλιάζει όταν αρχίζει η φθινοπωρινή μετανάστευση. Έτσι γεννά τα αυγά του στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου, τα μικρά βγαίνουν γύρω στις 20 Αυγούστου και πετούν στα τέλη Σεπτεμβρίου. Είναι ουσιαστικά το μόνο πουλί που φωλιάζει το φθινόπωρο. Στη συνέχεια μεταναστεύει για να ξεχειμωνιάσει στη Μαδαγασκάρη και σε άλλα νησιά του Ινδικού Ωκεανού και στην ανατολική Αφρική. Επιστρέφει τέλη Απριλίου και μέχρι να έρθει η στιγμή του φωλιάσματος μπορεί, εκτός από τα νησιά, να τον δούμε παντού στην Ελλάδα, ακόμη και στις κορυφές της Πίνδου. Αυτή την εποχή – όπως και το χειμώνα – ο Μαυροπετρίτης τρέφεται κυρίως με έντομα. Τζιτζίκια, ακρίδες, πεταλούδες, ιπτάμενα μερμήγκια, βρίσκονται σε αφθονία και έτσι βρίσκει άφθονη τροφή χωρίς να κουράζεται.

Η Ελλάδα έχει τεράστια ευθύνη για την προστασία του Μαυροπετρίτη αφού φιλοξενεί τα τρία τέταρτα του παγκόσμιου πληθυσμού του. Η διαφύλαξη της ασφάλειας στις νησίδες και η προστασία από τα χημικά φάρμακα και τα δηλητήρια είναι ζητήματα άμεσης προτεραιότητας. Η ΕΟΕ έχει ξεκινήσει πρόγραμμα προστασίας του είδους σε συνεργασία με τις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες που έχουν πληθυσμούς Μαυροπετρίτη. Ανάμεσα στα άλλα ξεκίνησε και η πρώτη πλήρης απογραφή του πληθυσμού. Για όλα αυτά θα υπάρξει εκτενής ενημέρωση σε επόμενο Οιωνό.