Μετά από μια σύντομη απουσία, η ΕΟΕ συνέχισε τις συστηματικές καταγραφές και την δεκαετή παρουσία της στο αρχιπέλαγος των Bορείων Δωδεκανήσων. Αυτή τη φορά το επίκεντρο της έρευνας ήταν το γνωστό σε όλους τους νησιώτες βαρβάκι, κατά κόσμον, μαυροπετρίτης.

Κανείς από την φετινή ερευνητική ομάδα όμως δεν είχε δουλέψει ξανά στην περιοχή. Στην ομάδα εκτός των Παναγιώτη, Τάσου, Μιχάλη και του υπογράφοντα συνέβαλαν σημαντικά και δύο εθελοντές ερευνητές, ο Μίλτος και η Carlota που μας μετέφερε την πολύτιμη εμπειρία της από τις Βαλεαρίδες. Αντίθετα κάτι που παραμένει σταθερό εδώ και μια δεκαετία, είναι ο καπετάν Πανάγος και το καΐκι του, που μαζί με τον Βαλάντη και τον Λευτέρη, έκαναν δυνατή την έρευνα αυτή.

Η απογραφή έγινε στην περιοχή που ξεκινά από το Αγαθονήσι και το Πετροκάραβο και φτάνει μέχρι την Κίναρο και την Κάλυμνο. Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε από τις αρχές Αυγούστου ως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκαν οι θέσεις φωλιάσματος των βαρβακιών στη βραχώδη ακτογραμμή και στις δεκάδες βραχονησίδες. Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν είναι απολύτως απαραίτητα και για τη λήψη διαχειριστικών μέτρων, όπως τη συμπλήρωση των Ζωνών Ειδικής Προστασίας και των Καταφυγίων ¶γριας Ζωής. Οι μέχρι τώρα καταγραφές της ΕΟΕ στην περιοχή γίνονταν κυρίως την άνοιξη ως τα μέσα καλοκαιριού, εποχή που συμπίπτει με την αναπαραγωγική περίοδο του αιγαιόγλαρου, αλλά όχι και με αυτή του βαρβακιού.

Εκτός του βαρβακιού έγινε παράλληλα καταγραφή της διασποράς (μετά την αναπαραγωγική περίοδο) κι άλλων σπάνιων θαλασσοπουλιών (θαλασσοκόρακας, αιγαιόγλαρος) και αρκετών αρπακτικών πουλιών. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα πλαίσια της έρευνας εντοπίστηκαν 8-10 επικράτειες σπιζαετών, από τις οποίες 4 μόνο ήταν μέχρι τότε γνωστές.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, η κατανομή και ο πληθυσμός των βαρβακιών παραμένουν σταθερά, με μόνη εμφανή αλλαγή τη δραματική μείωση της μεγάλης αποικίας της Κινάρου. Η αιτία προς το παρόν είναι άγνωστη, αλλά η αναγνώριση και η αντιμετώπισή της είναι μια από τις πρώτες προτεραιότητες της EOE τα επόμενα χρόνια του προγράμματος.

Ένα άλλο αποτέλεσμα της έρευνας ήταν η «ανακάλυψη» αρκετών νέων αποικιών, κυρίως σε απόκρημνες βραχώδεις ακτές των μεγάλων νησιών, καθώς οι περιοχές αυτές δεν είχαν ερευνηθεί κατά την αναπαραγωγή των αιγαιόγλαρων.

Πέρα από την έρευνα πεδίου, το πρόγραμμα περιέλαβε και την φύλαξη της αποικίας της Τελένδου από τον Μιχάλη, που εκτός της ενημέρωσης των επισκεπτών έκανε και λεπτομερή απογραφή της αποικίας των βαρβακιών στο νησί.