Όταν ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με τα Αντικύθηρα στις αρχές της δεκαετίας του "90, είχαμε εντυπωσιαστεί από τoν μεγάλο αριθμό αρπακτικών πουλιών που πέρναγαν από εκεί κατά τη μετανάστευση, αλλά και από τις μεγάλες ομάδες από μαυροπετρίτες που είχαν παρατηρηθεί να πετούν στο νησί στα τέλη του Αύγουστου του 1992.

Τότε, μόνο υποθέσεις μπορούσαν να γίνουν για τον πραγματικό αριθμό από μαυροπετρίτες που φώλιαζε στο νησί αλλά και στις νησίδες γύρω από αυτό, στην Πρασού, στον Λαγούβαρδο και στις Θημωνιές. Βλέπαμε και γνωρίζαμε και από τους ντόπιους ότι ήταν μεγάλος πληθυσμός αλλά δεν ξέραμε πόσο μεγάλος.

Την απάντηση, μας έδωσε μετά από μερικά χρόνια το πρόγραμμα LIFE που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει η ΕΟΕ σε όλο το Αιγαίο καθώς και στα Κύθηρα και Αντικύθηρα. 

Κύθηρα

Την πρώτη φορά που προσπαθήσαμε να δούμε τι γίνεται τελικά, ήταν όταν ξεκινήσαμε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας των Κυθήρων και Αντικυθήρων - τον Κώστα τον Αποστόλη και την Αντωνία - αρχές Αυγούστου του 2004, να εξερευνήσουμε με το φουσκωτό της ΕΟΕ, την «Κίναρο», στην αρχή τις νησίδες των Κυθήρων και κατόπιν τα Αντικύθηρα και τις νησίδες τους και να μετρήσουμε τον πληθυσμό του μαυροπετρίτη που φωλιάζει εκεί.

Από ότι αποδείχτηκε τελικά υπολογίζαμε χωρίς τον ξενοδόχο που στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο καιρός. Όσες ημέρες προσπαθήσαμε άλλες τόσες είχε βορειοδυτικό ή δυτικό καιρό έντασης 5-6 μποφόρ. Και παρόλο που στην ανατολική πλευρά των Κυθήρων και των Αντικυθήρων η θάλασσα ήταν γυαλί, οι νησίδες των Κυθήρων που μπορεί να είχαν μαυροπετρίτες αλλά και οι μεγάλες συγκεντρώσεις του είδους στα Αντικύθηρα, βρίσκονταν όλες στα δυτικά.

Μετά από αρκετές ώρες συζήτησης και περισυλλογής αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε κατ’ αρχήν με την νησίδα Αυγό, έναν τεράστιο βράχο 5-6 μίλια νότια από τα Κύθηρα με υψόμετρο 200μ. χωρίς καμία δυνατότητα αποβίβασης. Φτάνουμε από τα ανατολικά και αρχίζουμε το ψάξιμο και το μέτρημα. Αποτέλεσμα, αρκετές φωλιές αλλά λίγα πουλιά στην ανατολική πλευρά της νησίδας, ενώ στην δυτική πιο πολλά τα πουλιά αλλά ‘’βουνά’’ τα κύματα. Αφού ταλαιπωρηθήκαμε από το κούνημα, βάλαμε γρήγορα πλώρη προς το Καψάλι των Κυθήρων για να συνέλθουμε και να στεγνώσουμε. Μετά από αυτήν την πρώτη μας προσπάθεια στον χώρο των Κυθήρων, φύγαμε για τα Αντικύθηρα, μιας και ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος και στα Κύθηρα δεν μπορούσε να γίνει τίποτα περισσότερο λόγω καιρού.  

Αντικύθηρα

Λόγω καιρού φτάσαμε μετά από δύο ημέρες. Μια από τα ίδια βέβαια και εδώ, πρώτη προσπάθεια καταμέτρησης και πρώτη απογοήτευση - που πήγαν όλα τα πουλιά που βλέπαμε κάθε χρόνο στο νησί; Τελικά καταμετρήσαμε μόνο 109 άτομα και λίγα ακόμα στις γύρω νησίδες. Το μόνο ευχάριστο η παρατήρηση ενός Πετρίλου όταν ερχόμασταν προς τα Αντικύθηρα. Ο καιρός συνεχίζει να είναι χάλια και δεν μας αφήνει να κάνουμε δουλειά, έτσι αποφασίζουμε όπως ήρθαμε έτσι και να φύγουμε από τα Αντικύθηρα.
Η πρώτη μας προσπάθεια για να καταμετρήσουμε τον πληθυσμό του μαυροπετρίτη στην περιοχή των Κυθήρων και Αντικυθήρων δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί επιτυχημένη. 
 

Δεύτερη Προσπάθεια στα Αντικύθηρα

Μιας και η πρώτη προσπάθεια στα Αντικύθηρα ήταν απογοητευτική είπαμε να ξαναδοκιμάσουμε μπας και αυτήν την φορά σταθούμε πιο τυχεροί.
Μέσα Σεπτέμβρη αυτή την φορά και με τελείως κάλμα τον καιρό, παίρνουμε ένα καΐκι από των Ποταμό των Αντικυθήρων, ντόπιο καπετάνιο και με καινούρια κατά το ήμισυ ομάδα, τον Αποστόλη, τον Τάσο και τον Kevin και ακολουθώντας την ίδια πορεία με την προηγούμενη φορά, ξεκινάμε.

Τελικά μετά από πολλές φωνές, κραυγές και αλαλαγμούς, λόγω μεθοδολογίας, δεν προλαβαίναμε να μετράμε μαυροπετρίτες. Το θέαμα εντυπωσιακό ιδιαίτερα στην βόρεια και δυτική ακτή, δεκάδες μαυροπετρίτες να πετούν μπροστά από απότομους γκρεμούς ύψους 200-300 μ., λες και ήταν Σταχτάρες, και ανάμεσά τους να πετούν Σφηκιάριδες, Κίρκοι και Στεπογερακίνες που μετανάστευαν εκείνη την εποχή, αλλά και Χρυσογέρακες και Πετρίτες που φωλιάζουν και αυτοί στις βραχώδης ακτές του νησιού. 
 

Κοντά στα 1000 πουλιά μετρήθηκαν στις ακτές των Αντικυθήρων, ο μεγαλύτερος αριθμός μαυροπετριτών σε ένα και μόνο νησί, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μετά από τρεις-τέσσερις ώρες και αφού κάναμε τον γύρω του νησιού, γυρίσαμε στο λιμάνι του Ποταμού κουρασμένοι αλλά και ευχαριστημένοι όχι τόσο από τον αριθμό που σίγουρα ήταν μεγάλος αλλά από το θέαμα που ήμασταν τυχεροί να αντικρίσουμε.

Ραντεβού του χρόνου λοιπόν για να δούμε τι γίνεται και στις υπόλοιπες νησίδες της περιοχής των Κυθήρων και Αντικυθήρων για να συμπληρωθούν τα κενά του παζλ που ξεκινήσαμε φέτος.