Ένα πούλι τόσο μεγάλο όσο είναι ο πελαργός δεν μπορεί να είναι εκλεκτικό στην τροφή του, γιατί χρειάζεται μεγάλη ποσότητα. Πραγματικά οι πελαργοί τρέφονται με κάθε είδους μικρά ζώα όπως έντομα, που τα καταπίνουν ολόκληρα ή αφού τα τεμαχίσουν προηγουμένως. Η διατροφή τους περιλαμβάνει ερπετά (φίδια και σαύρες), αμφίβια (βατράχια και φρύνους), μικρά θηλαστικά (αρουραίους, ποντίκια, τυφλοπόντικες) και έντομα (νύμφες, κολεόπτερα, και ορθόπτερα). Επίσης τρέφονται με αυγά και νεοσσούς διαφόρων πουλιών.

Σπάνια αναζητούν ψάρια αλλά όταν τα βρουν, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της μετανάστευσης, τα καταναλώνουν σε μεγάλους αριθμούς. Ο ισχυρισμός πολλών κυνηγών ότι τρώνε φασιανούς και λιβαδοπέρδικες, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τρέφεται γρήγορα όταν υπάρχει αφθονία τροφής. Έχει παρατηρηθεί ότι ένας πελαργός έφαγε 44 ποντίκια και ένα βάτραχο σε μια ώρα. Ένας άλλος έπιασε 25-30 τριζόνια σε ένα λεπτό και ένας τρίτος 77 σκουλήκια σε 18 λεπτά.

Αναλόγως την εποχή και τις καιρικές συνθήκες προσαρμόζεται και η διατροφή του. Σε χρονιές ξηρασίας ο πελαργός τρέφεται με έντομα και ποντίκια ενώ σε περιόδους βροχών τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με υδάτινους οργανισμούς.

Κυρίως τρέφεται μόνος του ή σε ζευγάρια, αλλά όταν υπάρχει αφθονία τροφής παρατηρούνται οικογένειες ή και μεγάλα κοπάδια. Tην περίοδο της αναπαραγωγής τρέφεται κοντά στην φωλιά 500-1000 μ. αν χρειαστεί όμως μπορεί να απομακρυνθεί από 3 έως 5 χιλιόμετρα ίσως και περισσότερο.

Ακρίδες και Πελαργοί

Κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης, αλλά και την περίοδο της διαχείμασης, οι πελαργοί μπορούν να συγκεντρωθούν σε ομάδες των 50.000 έως 100.000 ατόμων σε περιοχές που έχουμε μεγάλες πληθυσμιακές εκρήξεις από ακρίδες. Παραμένουν στην άκρη των πυρκαγιών που ανάβουν στις σαβάνες οι κεραυνοί και πιάνουν πληγωμένα και ζαλισμένα έντομα και μικρά θηλαστικά.

Ο λόγος για τον οποίο μερικοί από τους πελαργούς της δυτικής Ευρώπης προτιμούν μερικές φορές το Sahel αντί του εσωτερικού δέλτα του ποταμού Νίγηρα μπορεί να εξηγηθεί με το ξεκίνημα και την ποσότητα των ετήσιων βροχοπτώσεων στην περιοχή. Όταν οι βροχές πλημμυρίζουν την έρημο, η βλάστηση αναπτύσσεται αμέσως και αυξάνεται σε τέτοιο βαθμό ώστε να καλύψει πολύ μεγάλες εκτάσεις σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Τα έντομα, ειδικά οι ακρίδες, εξερευνούν αυτόν τον βιότοπο μέχρι να βρουν το κατάλληλο σημείο για να αρχίσουν τον πολύ σύντομο κύκλο αναπαραγωγής τους.

Μετά από τις καλοκαιρινές βροχές στο Sahel ο τεράστιος αριθμός ακριδών προσελκύει ένα τεράστιο αριθμό από θηρευτές, όπως αετούς, γεράκια, πελαργούς. Αν και αυτοί οι θηρευτές εμφανίζονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς, παρόλα αυτά δεν ασκούν σημαντική επίδραση στον πληθυσμό της ακρίδας, η οποία εμφανίζεται σε ομάδες εκατομμυρίων ατόμων. Οι ακρίδες αλλά και άλλα μεγάλα έντομα αποτελούν την σημαντικότερη πηγή τροφής για τους πελαργούς αυτή την περίοδο. Οι πελαργοί μπορούν να φάνε εκατοντάδες ακρίδες καθημερινά, των οποίων το βάρος δεν ξεπερνά μερικά δέκατα του γραμμαρίου. Μεγάλες περίοδοι με ξηρασία που έπληξαν στο παρελθόν την περιοχή αυτή της Αφρικής έπαιξαν πολύ αρνητικό ρόλο στους πληθυσμούς του πελαργού.

Λόγω αυτής της συμπεριφοράς των πελαργών δηλαδή το να ακολουθούν τις ακρίδες από την μια περιοχή στην άλλη στους χώρους διαχείμασης, καθιστά πολύ δύσκολη την δυνατότητα λήψης κατάλληλων διαχειριστικών μέτρων για την αποτελεσματική προστασίας τους στις περιοχές αυτές.