Το κυνήγι είναι μια νόμιμη δραστηριότητα η οποία παρόλα αυτά μπορεί να απειλήσει τα είδη που θηρεύονται λόγω υπερεκμετάλλευσης και να καταστεί έτσι απειλή για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Η έκταση του κυνηγιού στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την έλλειψη ελέγχου και παρακολούθησης της δραστηριότητας, εντείνουν τις αρνητικές επιπτώσεις του στη βιοποικιλότητα. Αντικατοπτρίζουν δε τη σημερινή ανεπάρκεια των μηχανισμών της Πολιτείας να προστατέψουν αποτελεσματικά την φύση της Ελλάδας. Το κυνήγι θα πρέπει να υπόκειται σε αυστηρούς κανονισμούς ώστε να εξασφαλίζεται η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των θηρεύσιμων ειδών, με απώτερο στόχο να μην υποθηκεύονται οι ευρωπαϊκοί και εθνικοί στόχοι για τη βιοποικιλότητα. Για τον λόγο αυτό απαιτείται ένα νέο, ολοκληρωμένο και σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο για το κυνήγι. Ένα νέο πλαίσιο που θα αποτελέσει σημαντικό βήμα για την προστασία και τη βιώσιμη χρήση των βιολογικών πόρων της Ελλάδας.