Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης θα κάνει το χιουμοριστικό ντοκιμαντέρ της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας για την ανοιξιάτικη λαθροθηρία «Μ’ Ένα Σμπάρο Δυο Τρυγόνια», το Σαββατοκύριακο 14 και 15 Μαρτίου 2015.

Το ντοκιμαντέρ μιλά μέσα από την καρδιά των τοπικών κοινωνιών που έχουν υποφέρει, αλλά και σιωπήσει, μπροστά στην εκτεταμένη αυτή παράνομη δραστηριότητα. Θέλει επίσης να προκαλέσει γόνιμες συζητήσεις για το πώς τελικά θα σταματήσει η εκτός ελέγχου λαθροθηρία στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Όλα αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο της μεσογειακής εκστρατείας «Ασφαλή καταφύγια για τα Άγρια Πουλιά» που υλοποιούν οι Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος LIFE+ , καθώς είναι χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα (παράνομο εμπόριο και αιχμαλωσία πουλιών).

Κάθε άνοιξη, εκατομμύρια Τρυγόνια ταξιδεύουν από την Αφρική στην Ευρώπη με σκοπό να ζευγαρώσουν. Κάθε άνοιξη, εκατοντάδες λαθροθήρες στήνουν τα παράνομα πόστα τους στη Ζάκυνθο, στην Κέρκυρα, στους Παξούς και Αντιπάξους, στους Οθωνούς, και τα περιμένουν. Κάθε άνοιξη, υπάρχει μια σύγκρουση στην ύπαιθρο την οποία λίγοι γνωρίζουν.

Το «Μ’ ένα Σμπάρο δυο Τρυγόνια» ρίχνει μια εις βάθος αλλά και χιουμοριστική ματιά στην επί δεκαετιών αποδεκτή «παράδοση» της ανοιξιάτικης λαθροθηρίας στα Ιόνια νησιά. Γνωρίζει τους ανθρώπους που βρίσκονται στο επίκεντρο της σύγκρουσης και μιλάει στον λαθροθήρα, στον κυνηγό που έγινε οικολόγος, στη γυναίκα που αναγκάζεται να στηρίξει μια παράδοση με την οποία διαφωνεί, στους κατοίκους που προβληματίζονται με την «παράδοση», αλλά και στους επιστήμονες που παρατηρούν και μελετούν τα πουλιά κατά τη μετανάστευση.

«Το πορτρέτο που φτιάχνει το ντοκιμαντέρ για τους λαθροθήρες μαρτυρά την προσέγγισή μας στο ζήτημα. Δεν πιστεύουμε ότι η παρανομία θα σταματήσει με καταστολή. Ο καθένας από τους κατοίκους σε αυτά τα νησιά ξέρει καλά τη ζημιά που κάνει. Το θέμα είναι η κατανόηση της ευθύνης που φέρουν και, εν τέλει, η κοινωνική απονομιμοποίηση από τους συντοπίτες τους. Εμείς σε αυτή στοχεύουμε», εξηγεί η Μαλαμώ Κορμπέτη, Συντονίστρια Περιβαλλοντικής Πολιτικής στην Ορνιθολογική και Συντονίστρια του Προγράμματος LIFE+.

Παρακολουθείστε και μοιραστείτε το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ από το κανάλι μας στο YouTube

Δηλώστε την παρουσία σας στο Facebook

Δείτε περισσότερα για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE+ «Ασφαλή καταφύγια για τα Άγρια Πουλιά» στο διεθνές site

Σύνοψη
«Το τρυγόνι εμείς εδω το λέμε “Λεβεντόπουλο”.
Δε σε φοβάται... Θα μονομαχήσεις με δ’αύτο».

Άνοιξη στα Ιόνια νησιά. Ο καιρός ανοίγει, τα πουλιά ταξιδεύουν από την Αφρική, οι λόγγοι ανθίζουν, τα σμπάρα «δίνουν και παίρνουν». Τα καφενεία γεμίζουν άντρες με στολές παραλλαγής, τα τζιπ παρελαύνουν περήφανα στους δρόμους. Είναι η εποχή του Τρυγονιού. Κι εμείς εδώ στα νησιά τό’χουμε παράδοση!
Στους λόγγους τα πόστα στη σειρά. Καραμπίνες, σκυλιά, ασύρματοι, και η τελευταία λέξη της μόδας στον εξοπλισμό κυνηγιού. «Κυνηγοί μοντέλα» δηλαδή, όπως αποκαλεί τους ομοίους του και ο Σάκης, ο πρωταγωνιστής.
Εκεί θα μείνουν για κανένα δεκαήμερο. Όλοι συναντιούνται γι’αυτό το «μεγάλο πανηγύρι».
Μικροί και μεγάλοι –αν δεν μπορεί το παιδί να κρατήσει ντουφέκι τοποθετείται πάνω σε μια καρέκλα. Πλούσιοι και φτωχοί – όμως αν δεν έχεις λεφτά να νοικιάσεις το πόστο σου, τα πράγματα δυσκολεύουν. Πολίτες και αιρετοί άρχοντες – οι τελευταίοι μάλιστα δημοσίως στηρίζουν την παρανομία.
Μόνο μια μικρή λεπτομέρεια διαφεύγει: το ανοιξιάτικο κυνήγι έχει απαγορευτεί από το 1979. «Τα πουλιά έρχονται στην Ευρώπη για να φωλιάσουν. Γι’ αυτό είναι απαγορευμένο αυτό το κυνήγι. Γιατί χτυπά στην καρδιά του πληθυσμού», λέει ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, μέλος της Ορνιθολογικής.
«Μα τα πουλιά είναι περαστικά... Κι αν βαρέσουμε 10-15 πουλιά είναι πολλά; Δεν νομίζω!» θα πει αγανακτισμένα λαθροθήρας στην Κέρκυρα. Όμως, τα τελευταία τριάντα χρόνια ο πληθυσμός του Τρυγονιού, που ήταν άλλοτε ένα πολύ κοινό είδος, έχει μειωθεί κατά 70%. Χώρες πάνω στη μεταναστευτική διαδρομή του είδους, όπως η Αγγλία και η Γερμανία, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και αναλαμβάνουν σοβαρή δράση. Η Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση;
 

Διάρκεια: 60’
Σκηνοθεσία: Λώρα Μαραγκουδάκη
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαλαμώ Κορμπέτη
Κινηματογράφηση: Kώστας Φουρκιώτης, Σίμος Μπατζάκης, Νίκος Τζαφερίδης
Μοντάζ: Νίκος Τζαφερίδης
Mastering & Color: Βαγγέλης Κασαπάκης
Μουσική παραγωγή: Δημήτρης Σμαΐλης