Δύο σοβαρές επιθέσεις δέχτηκαν αποικίες του Αργυροπελεκάνου, παγκοσμίως απειλούμενου είδος, την τελευταία εβδομάδα σε δύο από τα μεγαλύτερα Εθνικά Πάρκα της Ελλάδας. Στη Βιστωνίδα βρέθηκαν 18 νεκροί Αργυροπελεκάνοι και 10 σκελετοί τους, ενώ στον Αμβρακικό κόλπο άγνωστοι κατέστρεψαν τις φωλιές και τα αυγά αποικίας του είδους. Οι επιθέσεις αυτές αποτελούν απόδειξη της αποτυχίας της Ελλάδας στη διεθνή προσπάθεια για την ανάσχεση της μείωσης της βιοποικιλότητας, ενώ παράλληλα δυναμιτίζουν τις όποιες προσπάθειες έχουν εξαγγελθεί περί πράσινης ανάπτυξης.

 

 

Τα γεγονότα είναι αποτέλεσμα τόσο της αδυναμίας ρύθμισης του ανταγωνισμού που υπάρχει ανάμεσα στη αλιευτική δραστηριότητα και τα ψαροφάγα πουλιά, όσο και στην προφανή έλλειψη φύλαξης και σωστής διαχείρισης στις προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας. Στη λιμνοθάλασσα του Πόρτο Λάγος και μέσα σε περιφραγμένη περιοχή του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Βιστωνίδας, καταγράφηκαν νεκροί εκτός από τους Αργυροπελεκάνους, πενήντα Κορμοράνοι, είκοσι Λαγγόνες, τέσσερις Ερωδιοί και ένα αρπακτικό.

 

Δύο μέρες μετά - και έπειτα από καταγγελία της Ορνιθολογικής - στην περιοχή προσήλθαν το Δασαρχείο Ξάνθης και το Λιμεναρχείο καθώς και ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου οι οποίοι διαπίστωσαν ότι τα περισσότερα νεκρά πουλιά είχαν μεταφερθεί σε άλλη τοποθεσία ή θαφτεί, με στόχο τη συγκάλυψη του περιστατικού. Μετά από εξέταση των εναπομεινάντων πτωμάτων η έκθεση νεκροψίας της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Ξάνθης κατέληξε ότι τα πουλιά θανατώθηκαν από κυνηγετικά σκάγια.

 

 

Αντίστοιχα, με λίγες μέρες διαφορά στο Εθνικό Πάρκο Αμβρακικού, έγινε νυχτερινή επιδρομή σε νησίδες φωλιάσματος Αργυροπλελεκάνων όπου καταστράφηκαν τα αυγά τους και εκδιώχθηκαν τα πουλιά. Παρόμοιο περιστατικό είχε συμβεί την ίδια εποχή πέρυσι και όπως φαίνεται οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν λάβει τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο συνολικά αναπαραγόμενος πληθυσμός του Αργυροπελεκάνου στην Ελλάδα.

 

Η Ελλάδα έχει υποχρέωση προς τη διεθνή κοινότητα, με βάση την οδηγία για τα Άγρια Πουλιά, την Οδηγία για τους Οικότοπους, και τη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ, για την προστασία του είδους καθώς εδώ αναπαράγεται περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού Αργυροπελεκάνου. Τα δύο αυτά Εθνικά Πάρκα έχουν δημιουργηθεί για την προστασία του είδους και η χώρα λαμβάνει σημαντικού μεγέθους χρηματοδοτήσεις για την προστασία του.

 

Εκτός όμως από τις διεθνείς υποχρεώσεις της, η Ελλάδα φαίνεται να αδυνατεί να προστατεύσει το φυσικό της πλούτο και να δώσει λύσεις σε προβλήματα όπως η φύλαξη από τη λαθροθηρία ή η διευθέτηση δραστηριοτήτων εντός Προστατευόμενων Περιοχών.

 

«Οι είκοσι οχτώ νεκροί Αργυροπελεκάνοι και η κατεστραμμένη αποικία τους, εκτός από παραβίαση της κοινοτικής νομοθεσίας, αποτελούν διεθνή ντροπή για την Ελλάδα. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος γνωρίζει τα προβλήματα και πρέπει να δώσει λύση άμεσα, είτε με την ένταξη των ψαράδων σε καθεστώς αποζημίωσης για τις απώλειές τους, είτε με την επιδότηση μέσων για την προστασία των ψαριών από τα ψαροφάγα πουλιά με τρόπους συμβατούς προς την προστασία απειλούμενων ειδών. Πρέπει να ενισχυθεί θεσμικά και να συντονιστεί κεντρικά η φύλαξη των Εθνικών Πάρκων και να καλεστούν άμεσα οι εμπλεκόμενοι φορείς σε συζήτηση για την επίλυση του προβλήματος» δηλώνει η Μαλαμώ Κορμπέτη, Υπ. Πολιτικής της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.

 

 

 

Γραφείο Τύπου και Επικοινωνίας