Κατά τη φετινή ανοιξιάτικη περίοδο, οι ομάδες πεδίου της Ορνιθολογικής υλοποίησαν την δεύτερη απογραφή του ελληνικού πληθυσμού του Αιγαιόγλαρου (Larus audouinii) στα πλαίσια του προγράμματος LIFE για τα θαλασσοπούλια (2009-2012). Η φετινή απογραφή, που κάλυψε το 90% του εθνικού πληθυσμού, επαναλαμβάνεται για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια, τότε που η Ορνιθολογική πραγματοποίησε ένα πρόγραμμα LIFE αποκλειστικά αφιερωμένο στην προστασία του είδους (1997-1999).
Μπορεί κανείς να εκτιμήσει την δυσκολία της δράσης αυτής εάν αναλογιστεί τον τεράστιο χώρο που πρέπει να καλυφθεί μέσα σε μια περιορισμένη χρονική περίοδο, καλύπτοντας εκατοντάδες μικρές νησίδες. Για να κάνει τα πράγματα ακόμη πιο σύνθετα, το σπάνιο αυτό είδος γλάρου, έχει την συνήθεια να αλλάζει νησίδα αναπαραγωγής από χρονιά σε χρονιά. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να πραγματοποιούνται απογραφές όλων των νησίδων γύρω από κάθε νησί, ακόμη και εάν βρεθεί η αποικία αναπαραγωγής καθώς, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται η τάση να διασπώνται οι αποικίες σε πολλές μικρότερες.
Μια πρώτη σύγκριση μεταξύ των φετινών μετρήσεων και αυτών της προηγούμενης δεκαετίας, δείχνει ότι ο πληθυσμός ναι μεν καταλαμβάνει τις ίδιες περίπου αναπαραγωγικές περιοχές, αλλά έχει υποστεί μια φανερή μείωση. Η σοβαρότητα καθώς και οι παράγοντες που έχουν συντελέσει σε αυτή την μείωση μένουν να εξακριβωθούν και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τέλος του προγράμματος για να βγάλουμε τα τελικά συμπεράσματα.
Μια ενδιαφέρουσα και αναγκαία δράση που εφαρμόζεται φέτος σε δεύτερη συνεχή χρονιά στα πλαίσια του προγράμματος LIFE για τα θαλασσοπούλια και αποσκοπεί στην αναγνώριση των θαλάσσιων ΙΒΑ, είναι και η παρακολούθηση και χαρτογράφηση των περιοχών τροφοληψίας του είδους μέσω της μεθόδου της τηλεμετρίας. Φέτος τοποθετήθηκαν πομποί σε ενήλικα άτομα κατά την περίοδο επώασης των αυγών στις περιοχές των Β. Δωδεκανήσων και της Σκύρου. Τα δεδομένα που προέρχονται από τους πομπούς επιβεβαιώνουν τις παρατηρήσεις μας, ότι δηλαδή οι Αιγαιόγλαροι τρέφονται κυρίως κοντά στην ακτογραμμή και σε κοντινή απόσταση από την αποικία αναπαραγωγής.
Οι δράσεις για το είδος φέτος όμως αφορούσαν ακόμη και τη συστηματική παρακολούθηση των σημαντικότερων αποικιών του Αιγαιόγλαρου για την εξαγωγή της αναπαραγωγικής επιτυχίας, καθώς και δακτυλιώσεις νεοσσών, δράσεις που συνεχίζονται σχεδόν αδιάλειπτα από το παλαιότερο πρόγραμμα για το είδος. Από το 1997, οπότε και ξεκίνησε το πρόγραμμα των δακτυλιώσεων έχουν πλέον τοποθετηθεί πάνω από 520 κόκκινα πλαστικά δαχτυλίδια σε νεοσσούς, με αποτέλεσμα να λαμβάνουμε δεδομένα για την χειμερινή διασπορά του είδους. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι χειμερινές επανευρέσεις ανήλικων Αιγαιόγλαρων σε υγρότοπους της Λιβύης και της Τυνησίας οι οποίοι προέρχονται από ελληνικές αποικίες.
