Ο ερχομός του χειμώνα, μαζί με τα κρύα, τις συννεφιές και τις βροχές, φέρνει στο Πάρκο την πιο πολυάριθμη σπίζα της Ελλάδας και ολόκληρης της Ευρώπης: το Σπίνο.
Μπορεί οι κοκκινολαίμηδες, οι δεντροφυλλοσκόποι και οι σουσουράδες να προηγήθηκαν, αλλά τα κοπάδια των σπίνων είναι αυτά που πραγματοποιούν... πραγματική απόβαση «γεμίζοντας» όλη την έκταση του Πάρκου!
Τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου, θα τον συναντήσουμε σχεδόν παντού: να ψάχνει για τροφή γύρω από τις λίμνες, τις φιστικιές ή τον μικρό ελαιώνα, να ξεκουράζεται για λίγο στο αλσύλιο με τα πεύκα και τους θάμνους, να επιδεικνύει την κομψή σιλουέτα του και το μελωδικότατο κελάηδημά του από τα κυπαρίσσια ως τους ευκαλύπτους.
Δεν ξεχνάει βέβαια να ρίξει μια ματιά στα μονοπάτια, στις άκρες των καναλιών, στον αμπελώνα και οπουδήποτε αλλού χρειάζεται για να συμπληρώσει την καθημερινή διατροφή του.
Και όταν καταλάβει ότι το Πάρκο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του για ασφαλές καταφύγιο που θα τον βοηθήσει να επιβιώσει τους δύσκολους χειμωνιάτικους μήνες, δεν διστάζει να «μετακομίσει» σε άλλες περιοχές.
Αλλωστε εκτός από το Πάρκο μας εμφανίζεται και σε άλλα πάρκα και άλση των Αθηνών, σε πλατείες, δεντροστοιχίες, κήπους και στα γειτονικά βουνά, αυξάνοντας τον -σαφώς πιο ολιγάριθμο- ντόπιο πληθυσμό τους.
Όσοι Σπίνοι παραμείνουν όλο το χειμώνα θα αναχωρήσουν στα τέλη Μαρτίου με αρχές Απριλίου αναζητώντας κατάλληλο βιότοπο για να διαιωνίσουν το είδος τους.
Κείμενο: Ν. Προμπονάς
Φωτογραφία: Χρήστος Α. Βλάχος
Δείτε επίσης:
|
Ο Σπίνος με λίγα λόγια:
Το επιστημονικό του όνομα είναι Fringilla coelebs.
Το μέγεθός του φτάνει τα 15 εκατοστά, είναι δηλαδή λίγο μεγαλύτερο από σπουργίτι.
Το αρσενικό έχει γκριζογάλαζο κεφάλι, καστανή πλάτη, σχεδόν μαύρες φτερούγες με λευκές γραμμώσεις, ροδαλό πρόσωπο και στήθος με λευκή κοιλιά. Το θηλυκό έχει γκριζωπό κεφάλι, καστανή πλάτη και φτερούγες σχεδόν όμοιες με του αρσενικού. Το πρόσωπό του είναι αχνό ροζ, το στήθος και η κοιλιά λευκά.
Στην Ελλάδα είναι επιδημητικό πουλί, δηλαδή κατοικεί όλο το χρόνο αλλά όχι σε όλες τις περιοχές. Το χειμώνα Σπίνοι από βορειότερες χώρες επισκέπτονται τη νότια Βαλκανική και τη χώρα μας.
Στην Αττική φωλιάζει κυρίως στην Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υμηττό. Την περίοδο της αναπαραγωγής φτιάχνει μια φωλιά σαν κούπα, συνήθως σε διχάλα δέντρου, όπου γεννάει 4-5 αυγά. Η επώαση διαρκεί 12-14 μέρες και τα μικρά ανεξαρτητοποιούνται μετά από 30 μέρες περίπου.
Τρέφεται κυρίως με σπόρους, το καλοκαίρι όμως και με έντομα ενώ δεν λέει όχι σε φρούτα και χόρτα.
Το κελάηδημα του αρσενικού είναι ένα από τα πιο μελωδικά που μπορούμε να ακούσουμε στην Ελλάδα.
Οι φυσικοί εχθροί του είναι κυρίως τα μικρά αρπακτικά πουλιά, όπως τα γεράκια και τα ξεφτέρια.
Ο πιο κοντινός συγγενής του είναι ο χειμωνόσπινος (Fringilla montifringilla), ένας χειμερινός επισκέπτης της πατρίδας μας, λίγο μικρότερος αλλά αισθητά πιο βαρύς από το Σπίνο. Ο χειμωνόσπινος στο Πάρκο έχει παρατηρηθεί μόνο μία φορά τον περασμένο Φλεβάρη αφού είναι σπάνιος στην Αττική και γενικότερα στη νότια Ελλάδα.
|