Μπορεί να ακούγεται παράξενο, όμως και τα πουλιά έχουν αϋπνίες. Αυτό συνέβη λοιπόν και στον Ψαροχαφτούλη. Το πελεκανάκι βρισκόταν ως συνήθως στον Αμβρακικό και συγκεκριμένα στη Λιμνοθάλασσα της Λογαρούς, στην Κορωνησία. Εκείνο το βράδυ οι Κορμοράνοι είχαν αργήσει να γυρίσουν και ο Ψαροχαφτούλης ξύπνησε από το φτερούγισμά τους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξανακοιμηθεί.

Πρώτη φορά είχε ξυπνήσει τέτοια ώρα και οι θόρυβοι της νύχτας του φαίνονταν πολύ παράξενοι. Το πελεκανάκι αφουγκραζόταν τους νέους ήχους, όταν ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι, αντίκρισε στα φυλλώματα ενός δέντρου ένα ζευγάρι από τεράστια μάτια. Ξαφνικά το ζευγάρι μάτια κινήθηκε προς το μέρος του. Ήταν ένα πουλί! Ένα πουλί όμως όχι σαν αυτά που ήξερε το πελεκανάκι.

"Σε τρόμαξε νεαρέ πελεκάνε;" ρώτησε το πουλί πλησιάζοντας τον Ψαροχαφτούλη. "Μη φοβάσαι. Είμαι μια Κουκουβάγια, το πουλί της Σοφίας αν έχεις ακουστά. Μπορεί να σου έχουν πει για μας τα νυχτόβια αρπακτικά πουλιά"

"Οχι" μουρμούρησε ο Ψαροχαφτούλης. "Νυχτόβιο αρπακτικό είπες; Δηλαδή κυκλοφορείς μόνο την νύχτα;" ρώτησε το πελεκανάκι ενώ περιεργαζόταν την Κουκουβάγια. Ήταν άλλωστε, σε αντίθεση με τα μάτια του, ένα σχετικά μικρό πουλί.

"Αχ εσείς οι πελεκάνοι! Αν εξαιρέσεις το Γέρο-Σοφοπελεκάνο, οι περισσότεροι πελεκάνοι είσαστε μονίμως αδιάβαστοι. Aκου να μην ξέρεις για τα νυχτόβια!" γκρίνιαξε η Κουκουβάγια. "Λοιπόν, εμείς τα νυχτόβια, ζούμε την νύχτα, τρεφόμαστε με έντομα -αν κι εγώ τρώω που και που και κανένα ποντικάκι- και γενικά το βράδυ περνάμε καταπληκτικά. Τα πράγματα είναι σχετικά πιο ήσυχα από το πρωί που όλα μαζί τα υδρόβια φωνάζετε και ξεσηκώνετε τον κόσμο. Το βράδυ βλέπω και πολύ καλά. Βέβαια βλέπω και τη μέρα αλλά τότε προτιμάω να κοιμάμαι." κατέληξε η κουκουβάγια

"Και είναι πολλά σαν κι εσένα;" ξεθάρρεψε ο Ψαροχαφτούλης

"Βεβαίως. Να! βλέπεις αυτόν εκεί; Είναι ένας Μπούφος. Είναι κι αυτός νυχτόβιος αν και είναι πιο μεγάλος από μένα. Για την ακρίβεια είναι το μεγαλύτερο νυχτόβιο που υπάρχει. Το μόνο εκνευριστικό απάνω του είναι η φωνή του. Είναι πολύ μονότονη, αλλά δεν βαριέσαι. Τους φίλους κανείς τους δέχεται και με τα ελαττώματα τους" αναστέναξε η κουκουβάγια καθώς ο Μπούφος πέταξε προς το μέρος τους.

"Τι παράξενος θόρυβος είναι αυτός που κάνουν τα φτερά του!" αναφώνησε ο Ψαροχαφτούλης

"Ε! δεν θα λεγα πως είναι θόρυβος. Μάλλον σαν θρόισμα είναι. Τα νυχτόβια έχουμε παράξενο φτέρωμα. Τα πούπουλά μας είναι δεμένα μεταξύ τους με άγκιστρα κι ο αέρας περνάει ανάμεσά τους. Έτσι ακούγεται ένας πολύ σιγανός ήχος, σαν θρόισμα" εξήγησε η Κουκουβάγια.

"Καλησπέρα σας!" φώναξε ορεξάτος ο Μπούφος μόλις τους πλησίασε. "Τι βλέπω κυρα-Κουκουβάγια; Κάνεις τώρα παρέα και με πελεκάνους;"

"Κυρ-Μπούφο απ’ότι βλέπεις αυτός δεν είναι ένας οποιοδήποτε πελεκάνος. Είναι ένας μικρός πελεκάνος που δεν ξέρει τίποτα για τα νυχτόβια και νομίζω πως αν δεν του πούμε εμείς, θα μείνει για πάντα στην άγνοια" απάντησε εκνευρισμένη η Κουκουβάγια

"Τότε να πάμε να του γνωρίσουμε κι άλλα νυχτόβια" είπε ο Μπούφος. Στη Σαλαώρα, η Τυτώ μας έχει πει να πάμε τόσες φορές κι εμείς μονίμως το αναβάλουμε. Γιατί να μην πάμε τώρα; Να της γνωρίσουμε και τον μικρό! Αλήθεια πως σε λένε μικρέ; ρώτησε χαμογελώντας ο Μπούφος

"Ψαροχαφτούλη" μουρμούρησε το πελεκανάκι για να συμπληρώσει: "Τι είναι Τυτώ;"

"Η Τυτώ, Ψαροχαφτούλη" τον διόρθωσε η Κουκουβάγια που είχε αποφασίσει να κάνει τη δασκάλα στο πελεκανάκι. Η Τυτώ είναι και αυτή ένα νυχτόβιο πουλί. Είναι λίγο πιο μεγάλη σε μέγεθος από εμένα, έχει άσπρα πούπουλα και προτιμάει να ζεί στα χαλάσματα. Τρώει έντομα αλλά και ποντίκια και η φωνή της είναι ανατριχιαστική" είπε η Κουκουβάγια ενώ τα τρία πουλιά πέταγαν προς την Σαλαώρα.

Δεν άργησαν να φτάσουν. Ο Ψαροχαφτούλης ήταν ενθουσιασμένος με τις νέες εμπειρίες του και σκεφτόταν ήδη πόσα πολλά θα’ χε να διηγηθεί στα υπόλοιπα πελεκανάκια την άλλη μέρα. Η ιδέα αυτή τον είχε ξεσηκώσει, όταν ξαφνικά του κόπηκε η ανάσα.

Αυτή είναι σίγουρα η Τυτώ! σκέφτηκε ο Ψαροχαφτούλης στη θέα του κάτασπρου πουλιού. "Μοιάζει σαν φάντασμα" φώναξε το πελεκανάκι στους δύο καινούργιους φίλους του.

"Δεν είμαι όμως!" τραγούδησε η Τυτώ. "Η αλήθεια είναι πως δεν είσαι ο μόνος που με μπερδεύεις. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι με έχουν μπερδέψει μέσα στην νύχτα; Δεν τους αδικώ βέβαια. Ενα άσπρο πουλί μέσα στη νύχτα, σίγουρα ξεχωρίζει. Μάλιστα υπάρχουν πολλά παραμύθια για φαντάσματα, όπου αντί για φαντάσματα πρωταγωνιστές ήταν πουλιά σαν εμένα. Δεν είναι πολύ αστείο πως την πατάνε οι άνθρωποι;" είπε η Τυτώ και ξεκαρδίστηκε.

"Υπάρχουν κι άλλα νυχτόβια;" ρώτησε τότε ο Ψαροχαφτούλης

"Βεβαίως και υπάρχουν" απάντησε η σοφή Κουκουβάγια. "Είναι ο Γκιώνης που είναι ο μικρότερος απ’ όλα τα νυχτόβια, ο Χουχουριστής που σε αντίθεση με τον ήχο της φωνής του, που είναι απαίσια, είναι πολύ αγαθός, ο Νανόμπουφος που μοιάζει με μικρό Μπούφο κι έχει την κακή συνήθεια να φωλιάζει σε ξένες φωλιές, ο Βαλτόμπουφος που είναι παράξενος και προτιμάει τους υγροτόπους για κάποιο λόγο, ο Ελατόμπουφος που έχει καταπληκτική ακοή αλλά και όραση και το Γιδοβύζι που είναι σχετικά μικρό αλλά με φτέρωμα που του προσφέρει τέτοια κάλυψη ώστε να μην το βρίσκει κανείς."

Ο Ψαροχαφτούλης ήταν ενθουσιασμένος με όσα είχε μάθει αν και ένιωθε πολύ νυσταγμένος.

"Νομίζω πελεκανάκι πως πρέπει να πάς για ύπνο τώρα" του είπε τρυφερά η Κουκουβάγια. "Πολλά έμαθες για σήμερα και αύριο δεν θα μπορείς να ξυπνήσεις αν δεν πάς για ύπνο.

Τα τρία νυχτόβια ανέλαβαν να συνοδέψουν τον Ψαροχαφτούλη μέχρι το σπίτι του. Αφού βεβαιώθηκαν πως είχε κοιμηθεί, φτερούγησαν ήσυχα μακριά.

Όσο για τον Ψαροχαφτούλη, αυτός την άλλη μέρα διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια τις νυχτερινές του εμπειρίες σε όλα τα πελεκανάκια. Κι έτσι, όλοι οι πελεκάνοι που συχνάζουν στον Αμβρακικό, ξέρουν πλέον πως δεν έχουν να ανησυχούν για τίποτα τη νύχτα αφού τους προσέχουν τα νυχτόβια αρπακτικά.

Σκίτσα: Β. Χατζηρβασάνης