Η Βραυρώνα υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Μαρκόπουλου, και βρίσκεται μεταξύ του Δήμου Αρτέμιδος και του οικισμού της Νέας Βραυρώνας. Η παρουσία του ανθρώπου στη περιοχή χρονολογείται από τη Νεολιθική εποχή, λόγω της ευνοϊκής της θέσης, και έως τον 9ο αιώνα π.Χ. υπήρχε οργανωμένος οικισμός που είχε αναπτυχθεί αρκετά, εγκαταλείφθηκε όμως από άγνωστη αιτία – πιθανώς λόγω επίθεσης από εχθρικά φύλα.

Η περιοχή γνώρισε ξανά ακμή μετά το 700 π.Χ. με τη δημιουργία του ναού της Βραυρώνιας Αρτέμιδος. Έως και το 300 π.Χ., οπότε και εγκαταλείφθηκε μετά από μεγάλη καταιγίδα που τον κατάχωσε, ο ναός αποτέλεσε σημαντικό θρησκευτικό κέντρο. Πομπή που ξεκινούσε από τα προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών και κατέληγε στο ναό της Αρτέμιδος σηματοδοτούσε την έναρξη των Μεγάλων Βραυρωνίων που τελούνταν κάθε πέντε χρόνια.

Από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας η εκμετάλλευση της γης έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτη, με την αμπελουργία να παραμένει η σημαντικότερη μορφή καλλιέργειας. Στις υπόλοιπες εκτάσεις κυριαρχούν οι φιστικιές, οι ελιές και οι συκιές ενώ υπάρχουν και λίγα χωράφια με κηπευτικά.