Η δημιουργία τεχνητών φωλιών για την υποβοήθηση της φωλεοποίησης των πουλιών είναι μια αποδεκτή και καλά μελετημένη πρακτική που εφαρμόζεται συχνά στην Ευρώπη και αλλού. Εφαρμόζεται σε περιοχές με κατάλληλο βιότοπο αναπαραγωγής και ιστορική παρουσία του είδους.

Στη περιοχή της λιμνοθάλασσας κατασκευάστηκαν τεχνητές φωλιές για Καλαμοκανάδες και Γλαρόνια

Τα παρυδάτια πουλιά φωλιάζουν συνήθως στο εσωτερικό των υγροτόπων σε νησίδες που καθώς είναι αποκομμένες από την στεριά είναι απρόσιτες στους χερσαίους θηρευτές. Ο Καλαμοκανάς, προστατευόμενο είδος, φωλιάζει σε αποικίες πάνω σε τέτοιες νησίδες στο ανατολικό τμήμα της λιμνοθάλασσας.

Οι υπάρχουσες νησίδες, που δημιουργήθηκαν παλαιότερα από προϊόντα εκσκαφής αποσαθρώνονται βαθμιαία και έτσι μειώνονται οι θέσεις αναπαραγωγής για το είδος. Καθώς οι πληθυσμοί του Καλαμοκανά δείχνουν αυξητικές τάσεις τα τελευταία χρόνια (55 ζευγάρια την άνοιξη του 2000), κρίθηκε σκόπιμο να δημιουργηθεί ένας αριθμός τεχνητών φωλιών.

Οι φωλιές αυτές είναι συγκεκριμένων διαστάσεων και είναι πλωτές, αλλά αγκυροβολημένες στο πυθμένα της λιμνοθάλασσας. Κατασκευάζονται από ξύλο και γεμίζονται με χώμα, στο οποίο σύντομα βλασταίνουν μικρά φυτά της περιοχής, δημιουργώντας έτσι ένα περιβάλλον φωλεοποίησης πανομοιότυπο με φυσική νησίδα.

Τα γλαρόνια φωλιάζουν σε αποικίες σε νησίδες γυμνές από βλάστηση. Μια τέτοια πειραματική κατασκευή τοποθετήθηκε στην ανοικτή λιμνοθάλασσα με σκοπό να προσελκύσει τα γλαρόνια που διέρχονται από τη περιοχή κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση.