Επιδημητικό σε μικρούς αριθμούς. Κοινός χειμερινός επισκέπτης.
Resident in small numbers. Common winter visitor.

Ένας πληθυσμός από περίπου 50 Φαλαρίδες παραμένει στον υγρότοπο αργά την άνοιξη, αλλά ο πραγματικός αριθμός των ζευγών που φωλιάζουν είναι μικρότερος (5 - 8). Το είδος φώλιαζε σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς όταν οι περιοχές με γλυκά νερά ήσαν πιό εκτεταμένες. Η Φαλαρίδα γίνεται πολύ πιό κοινή το χειμώνα.

Ως ένα από τα κυριώτερα θηράματα, το είδος γνώριζε αφόρητη κυνηγετική πίεση με αποτέλεσμα οι παλαιότερες μετρήσεις να είναι μικρές (π.χ. 1525 τον Ιαν. 1986, Joensen et al, 1987). Η απαγόρευση του κυνηγιού στην κυρίως Λ/Θ ευνόησε πολύ τη Φαλαρίδα και τον Ιανουάριο του 1989 μετρήθηκαν 7.700 πουλιά. Στη συνέχεια οι αριθμοί άρχισαν πάλι να πέφτουν σαν αποτέλεσμα της αύξησης της αλατότητας στη Λ/Θ, φτάνοντας έναν Μ.Ο. ΜΚΥ '95 - '99 από μόλις 3.400.

Η είσοδος γλυκού νερού δημιούργησε καλύτερες συνθήκες για το είδος και ο πληθυσμός ανέκαμψε εντυπωσιακά την περίοδο 1999 - 2000 φτάνοντας το μέγιστο των 9.000 πουλιών το Δεκέμβριο, συγκρινόμενα με μόλις 2.900 την προηγούμενη χρονιά. Τα πρώτα πουλιά εμφανίζοντα νωρίς τον Σεπτέμβριο και οι μεγαλύτεροι αριθμοί σχηματίζονται τέλη Δεκεμβρίου. Τα πουλιά που διαχειμάζουν αναχωρούν από νωρίς τον Φεβρουάριο και το Μάρτιο.