|
Η Αλκυόνη εμφανίζεται στο Πάρκο περιστασιακά το φθινόπωρο καθώς και την άνοιξη. Σίγουρα, όμως, θα τη δούμε το χειμώνα να πετά πάνω από τις λίμνες του, να κάθεται στις άκρες των καλαμιών και στα κράσπεδα των καναλιών έτοιμη να εφορμήσει στην τροφή της.
Ο παγωμένος Ιανουάριος είναι ο μήνας που είναι περισσότερο συνδεδεμένος σύμφωνα με τη μυθολογία με αυτό το πουλί. Η Αλκυόνη, κόρη του άρχοντα των ανέμων Αίολου, μαζί με τον άντρα της, βασιλιά Κήυκο, καυχήθηκαν κάποια στιγμή πως είναι πιο ευτυχισμένοι από το Δία και την Ήρα. Για αυτή τους την ασέβεια οι θεοί αποφάσισαν να τους τιμωρήσουν μεταμορφώνοντάς τους σε πουλιά. Μα η μεγαλύτερη δυστυχία για την Αλκυόνη ήταν πως έπρεπε να γεννά τα αυγά της μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Όταν κάποια στιγμή ο Δίας τους λυπήθηκε για όσα περνούσαν, έδωσε εντολή στα κύματα και τους ανέμους να ησυχάζουν για δεκατέσσερις μέρες το χειμώνα -τις γνωστές μας "Αλκυονίδες ημέρες"- για να μπορούν να επωάσουν τα αυγά τους. Όλα αυτά βέβαια στη μυθολογία, γιατί η Αλκυόνη γεννά κανονικά όπως τα περισσότερα πουλιά την άνοιξη.
Ώρες πολλές μπορεί να κάθεται ακίνητη στις άκρες λιμνών ή ποταμών πάνω σε ένα καλάμι ή βραχάκι. Μόλις θα δει κάποιο ψάρι κοντά στην επιφάνεια του νερού, εφορμά κάθετα με τα φτερά της διπλωμένα. Αστραπιαία, με το μυτερό και δυνατό της ράμφος, το αρπάζει και σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχει βγει από το νερό. Θα απολαύσει το γεύμα της αρχίζοντας συνήθως από το κεφάλι και αφού τινάξει και τακτοποιήσει το φτέρωμά της είναι έτοιμη για νέα επίθεση.
Πολλές φορές πριν βουτήξει για να αρπάξει εντυπωσιακά τη λεία της, φτερουγίζει επιτόπου το ίδιο εντυπωσιακά!
Είναι ίσως το πουλί του τόπου μας με το πιο χαρακτηριστικό πτέρωμα. Έντονα μεταλλικό γαλάζιο στο πάνω μέρος, λευκός λάρυγγας, λευκή κηλίδα στο λαιμό στο κάτω μέρος και μάγουλα πυρόξανθα με κόκκινα πόδια.
Φωλιάζει σε πρανή κοντά στο νερό, φτιάχνοντας μια σήραγγα όπου γεννά έξι-εφτά στρογγυλά αυγά.
Το γρήγορο, ίσιο και χαμηλό πέταγμά της πάνω από το νερό, δίνει την εντύπωση γαλάζιου βέλους που σχίζει τον αέρα!
Κείμενο: Γ. Μπεριάτος
Φωτογραφία: Π. Λατσούδης
|
Η Αλκυόνη με λίγα λόγια...
 Με μέγεθος 16,5 εκ. είναι λίγο μεγαλύτερη από Σπουργίτη.
Αναγνωρίζεται εύκολα και δεν μπορεί να γίνει σύγχυση με κάποιο άλλο πουλί. Έντονα μεταλλικό κυανό το πάνω μέρος της. Πυρρόξανθο κάτω μέρος και μάγουλα. Λευκό στο λαιμό και λίγο πίσω από το μάτι. Μεγάλο κεφάλι, σώμα κοντόχοντρο, κοντές φτερούγες και ουρά, δάχτυλα μικρά κόκκινα.
Αρσενικά και θηλυκά παρόμοια. Μοναχική.
Φωλιάζει σε μικρούς και μεγάλους υγρότοπους. Το χειμώνα είναι πιο κοινή καθώς έρχονται και άλλα άτομα από βορειότερες περιοχές.
Πετά ίσια, χαμηλά και γρήγορα.
Η φωνή της είναι ένα διαπεραστικό «τιιτ» που μπορεί να επαναλαμβάνεται γρήγορα.
Το λατινικό της όνομα Alcedo atthis.
Ψαροφάγο πουλί, δε λέει όχι στα έντομα και τις προνύμφες τους.
Δείτε επίσης:
|
