Ακόμα κι αν η άνοιξη φέτος ήρθε με κρύα και πολλές βροχές, η Βραυρώνα έβαλε τα καλά της και υποδέχθηκε για άλλη μια χρονιά μεγάλο αριθμό μεταναστευτικών πουλιών!

Η φετινή άνοιξη ήρθε με τους καλύτερους οιωνούς: ο κύριος υγρότοπος είναι πλημμυρισμένος και φιλοξενεί ακόμα Πρασινοκέφαλες Πάπιες και Κιρκίρια. Δεν αποκλείεται οι Πρασινοκέφαλες να φωλιάσουν και φέτος, ενώ το ίδιο αναμένεται να κάνουν και τα Νανοβουτηχτάρια που έχουν παραμείνει. Φέτος είχαμε και την πρώτη καταγραφή Νανοπουλάδας, της πιο σπάνιας από τις πουλάδες, που η παρατήρησή της αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Μαζί της, οι τακτικές πλέον Μικροπουλάδες που τις βλέπουμε τόσο στη λιμνούλα που σχηματίζεται μπροστά από το Αρχαιολογικό Μουσείο, όσο και στις εκβολές του ποταμού Ερασίνου. Οι πρώτοι Καλαμοκανάδες έκαναν την εμφάνισή τους στην παράκτια ζώνη μαζί με τους Ποταμοσφυριχτές, ενώ και οι Δασότρυγγες αποτελούν συχνό θέαμα, πολλές φορές και εντός πλημμυρισμένων χωραφιών.

Για άλλη μια φορά μάς έκαναν την τιμή και οι Κισσόκουκοι (φωτό)! Το εξωτικό αυτό πουλί έρχεται πλέον κάθε χρόνο στη Βραυρώνα για να αφήσει τα αβγά του σε φωλιές Καρακαξών. Ταυτόχρονα, οι πρώτοι Τσαλαπετεινοί εμφανίστηκαν στις αγροτικές εκτάσεις, τραγουδώντας το χαρακτηριστικό «ουπ-ουπ-ουπ».

Οι άσχημες καιρικές συνθήκες των περασμένων ημερών οδήγησαν τα χελιδόνια σε χαμηλό ύψος, γι’ αυτό και γίναμε μάρτυρες της άφιξης χιλιάδων Λευκοχελίδονων (φωτό), Σταβλοχελίδονων και Μιλτοχελίδονων που σταματούσαν για λίγο στον υγρότοπο για να τραφούν με τα πολυάριθμα έντομα πριν συνεχίσουν το μακρύ ταξίδι τους προς τον Βορρά. Τα πρώτα Λευκοχελίδονα, μάλιστα, είχαν παρατηρηθεί από τις 6 Φλεβάρη, ημερομηνία ρεκόρ για την περιοχή! Στα τέλη Μαρτίου ήρθαν και οι πρώτες Σταχτάρες και Βουνοσταχτάρες, ενώ την ίδια περίοδο κατέφθασαν και οι πρώτες Κιτρινοσουσουράδες και Δεντροκελάδες.

Στους πυκνούς αρμυρικώνες ακούγονται τα πρώτα Αηδόνια με το γλυκό τους κελάηδημα, αλλά και οι Σχοινοποταμίδες με το, όχι και τόσο γλυκό, «γρατζούνιστό» τους τραγούδι. Στα ίδια μέρη, έχουμε μεγάλη κίνηση από φυλλοσκόπους: τους πανταχού παρόντες Δεντροφυλλοσκόπους, αλλά και αρκετούς Βουνοφυλλοσκόπους (φωτό) και λίγους Θαμνοφυλλοσκόπους. Ο καλύτερος τρόπος για να διακριθούν μεταξύ τους είναι η φωνή τους, γιατί πρόκειται για μικρά, αεικίνητα πουλιά που περνούν γρήγορα από δέντρο σε δέντρο.

Οι μυγοχάφτες, από την άλλη, συνηθίζουν να κάθονται ακίνητοι σε ένα κλαδί και να εφορμούν εναντίον ιπτάμενων εντόμων, γι’ αυτό και αναγνωρίζονται πιο εύκολα. Φέτος, εκτός από τους τακτικούς Κρικομυγοχάφτες (φωτό) παρατηρήθηκαν και αρκετοί Δρυομυγοχάφτες (πρώτη καταγραφή του είδους στην περιοχή). Το ίδιο εύκολα παρατηρείται και ο Κοκκινοκεφαλάς αφού κάθεται στην κορυφή ενός θάμνου εποπτεύοντας την περιοχή για μεγάλα έντομα.

Εκτός από τους ανοιξιάτικους επισκέπτες, υπάρχει και πλήθος από χειμερινούς επισκέπτες που δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει το ταξίδι προς τα βόρεια. Ξεχωρίζουν οι Τσίχλες που κελαηδούν μέσα από πυκνούς θάμνους και δέντρα, ενώ οι Γαλαζοπαπαδίτσες και οι Ελατοπαπαδίτσες (που φέτος μας τίμησαν με την παρουσία τους, αφού δεν εμφανίζονται κάθε χειμώνα) παρέμειναν μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Το ίδιο έκαναν και εκατοντάδες σπίζες (Σπίνοι, Σκαρθάκια και Φανέτα), ενώ η παρουσία του Κοκκοθραύστη ήταν παραπάνω από εμφανής: για πρώτη φορά καταγράφηκαν τόσα πολλά πουλιά, κυρίως σε δενδρώδεις καλλιέργειες.

Η δράση της παρακολούθησης της ορνιθοπανίδας του υγροτόπου Βραυρώνας πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Προγράμματος Προστασίας και Ανάδειξης Υγροτόπου Βραυρώνας, που υλοποιείται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών σε συνεργασία με τον Δήμο Μαρκόπουλου.