Η Λίμνη του Δύστου αποτελεί μια πολύ «παρεξηγημένη» περιοχή. Αν και έχει αναγνωριστεί η αξία της εδώ και αρκετά χρόνια (ΙΒΑ αλλά και ΖΕΠ από το ’90), δεν υπήρξε κάποια συνέχεια για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κανείς δεν επισκεπτόταν τη λίμνη για παρατήρηση πουλιών, γι’ αυτό και υπήρχε μεγάλο κενό πληροφόρησης. Καθώς η καταγωγή μου είναι από την Εύβοια, πάντα είχα την επιθυμία να την «ανακαλύψω» ορνιθολογικά. Μια σύντομη επίσκεψη το 1999 με είχε απογοητεύσει γιατί περίμενα λίμνη, αλλά βρήκα μόνο καλάμια και χωράφια. Έτσι, στο μυαλό μου η Δύστος είχε ταυτιστεί με την υποβάθμιση. Τα χρόνια πέρασαν και μέσω του θεσμού των Caretakers ξεκίνησα να επισκέπτομαι την περιοχή το 2009, μαζί με τον Άκη Γαϊτανάκη, που πρώτος είχε ξεκινήσει τακτικές καταγραφές από το 2004.

Μπορεί να μην θεωρείται κλασικός υγρότοπος γλυκού νερού, αλλά αυτό το μωσαϊκό βιοτόπων με τη ρηχή λίμνη γλυκού νερού που καλύπτεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από καλαμώνες, καλλιέργειες κηπευτικών, ελαιώνες και καλυμμένους με μακκία περιβάλλοντες λόφους, αποτελεί ίσως τον καλύτερο προορισμό για παρατήρηση πουλιών στην Εύβοια. Ανάμεσα στα 178 είδη που έχουν καταγραφεί ως τώρα, ξεχωρίζει το Κιρκινέζι που στο Δύστο βρίσκεται η μοναδική γνωστή αποικία στην Εύβοια, ο Αιγαιοτσιροβάκος που φωλιάζει σε μεγάλη πυκνότητα στους λόφους, η Λιοστριτσίδα που απαντάται σε μεγάλους αριθμούς στους ελαιώνες και ο  Ήταυρος για τον οποίο υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι φωλιάζει (τουλάχιστον 2 ζευγάρια) μέσα στη λίμνη. Αποτελεί περιοχή εξίσου σημαντική και για μεταναστευτικά είδη, όπως η Χαλκόκοτα, το Μαυροκιρκίνεζο και η Χαλκοκουρούνα.

Η πιο συναρπαστική στιγμή ήταν το πρωινό του Ιούνη του 2010, όταν άκουσα για πρώτη φορά το απόκοσμο κάλεσμα (booming) του Ήταυρου. Στα δυσάρεστα, συγκαταλέγονται η διαρκής επέκταση των καλλιεργειών εις βάρος της λίμνης και η λειτουργία δεκάδων ανεμογεννητριών στους γύρω λόφους χωρίς την ύπαρξη κανενός προγράμματος παρακολούθησης για προσκρούσεις αρπακτικών, παρόλο που η περιοχή αποτελεί πολύ σημαντικό μεταναστευτικό διάδρομο.

Προς το παρόν οι δράσεις μου ως Caretaker εστιάζονται στη συνεργασία με τοπικές περιβαλλοντικές ομάδες σε θέματα προβολής της σημασίας της λίμνης, τόσο στους ντόπιους, όσο και στο ευρύτερο κοινό. Παράλληλα, γίνονται τακτικές καταγραφές της ορνιθοπανίδας, ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα η οποία μπορεί να αποτελέσει οδηγό για τις μελλοντικές ενέργειες διατήρησης.